Gita Chapter-3 Shloka-17
SHLOKA
यस्त्वात्मरतिरेव स्यादात्मतृप्तश्च मानवः।
आत्मन्येव च सन्तुष्टस्तस्य कार्यं न विद्यते।।3.17।।
आत्मन्येव च सन्तुष्टस्तस्य कार्यं न विद्यते।।3.17।।
PADACHHED
य:_तु_आत्म-रति:_एव, स्यात्_आत्म-तृप्त:_च, मानव:,
आत्मनि_एव, च, सन्तुष्ट:_तस्य, कार्यम्, न, विद्यते ॥ १७ ॥
आत्मनि_एव, च, सन्तुष्ट:_तस्य, कार्यम्, न, विद्यते ॥ १७ ॥
ANAVYA
तु य: मानवः आत्मरतिः एव च आत्मतृप्त: च आत्मनि एव संतुष्ट:
स्यात् तस्य कार्यं न विद्यते।
स्यात् तस्य कार्यं न विद्यते।
ANAVYA-INLINE-GLOSS
तु [परंतु], य: [जो], मानवः [मनुष्य], आत्मरति: एव [आत्मा में ही रमण करनेवाला], च [और], आत्मतृप्त: [आत्मा में ही तृप्त], च [तथा], आत्मनि एव [आत्मा में ही], संतुष्ट: [संतुष्ट],
स्यात् [हो,], तस्य [उसके लिये], कार्यम् [कोई कर्तव्य], न [नहीं], विद्यते [है।]
स्यात् [हो,], तस्य [उसके लिये], कार्यम् [कोई कर्तव्य], न [नहीं], विद्यते [है।]
ANUVAAD
परंतु जो मनुष्य आत्मा में ही रमण करने वाला और आत्मा में ही तृप्त तथा आत्मा में ही संतुष्ट
हो, उसके लिये कोई कर्तव्य नहीं है।
हो, उसके लिये कोई कर्तव्य नहीं है।