SHLOKA
निमित्तानि च पश्यामि विपरीतानि केशव।
न च श्रेयोऽनुपश्यामि हत्वा स्वजनमाहवे।।1.31।।
न च श्रेयोऽनुपश्यामि हत्वा स्वजनमाहवे।।1.31।।
PADACHHED
निमित्तानि, च, पश्यामि, विपरीतानि, केशव,
न, च, श्रेय:_अनुपश्यामि, हत्वा, स्वजनम्_आहवे ॥ ३१ ॥
न, च, श्रेय:_अनुपश्यामि, हत्वा, स्वजनम्_आहवे ॥ ३१ ॥
ANAVYA
(हे) केशव! (अहम्) निमित्तानि च विपरीतानि (एव) पश्यामि (तथा) आहवे
स्वजनं हत्वा श्रेय: च न अनुपश्यामि।
स्वजनं हत्वा श्रेय: च न अनुपश्यामि।
ANAVYA-INLINE-GLOSS
(हे) केशव! (अहम्) [हे केशव! (मैं)], निमित्तानि [लक्षणों को], च [भी], विपरीतानि (एव) [विपरीत (ही)], पश्यामि (तथा) [देख रहा हूँ (तथा)], आहवे [युद्ध में],
स्वजनम् [स्वजन ((समुदाय)) को], हत्वा [मारकर], श्रेय: [कल्याण], च [भी], न [नहीं], अनुपश्यामि [देखता।],
स्वजनम् [स्वजन ((समुदाय)) को], हत्वा [मारकर], श्रेय: [कल्याण], च [भी], न [नहीं], अनुपश्यामि [देखता।],
ANUVAAD
हे केशव! (मैं) लक्षणों को भी विपरीत (ही) देख रहा हूँ (तथा) युद्ध में
स्वजन ((समुदाय)) को मारकर कल्याण भी नहीं देखता।
स्वजन ((समुदाय)) को मारकर कल्याण भी नहीं देखता।